permareksja- uzależnienie od bycia na diecie, paniczna obawia przed przytyciem, czasami jest to niewinny wstęp do anoreksji
ortoreksja-obsesja na punkcie zdrowego odżywiania, Na pierwszy rzut oka, trudno odróżnić tę przypadłość od anoreksji, ale zasada jest prosta: ortorektycy skupiają się na jakości jedzenia, a anorektycy na jego ilości.
vigoreksja-obsesyjne dbanie o wysportowaną, umięśnioną sylwetkę i jej bardziej rozwinięta siostra
megareksja- czyli obseja na punkcie rozwijania masy mięśniowej
"Wszystkie wymagają specjalistycznej terapii psychologicznej. Proces leczenia jest trudny i długi. Najgroźniejsza może się niestety okazać permareksja, która w ponad połowie przypadków prowadzi do rozwoju anoreksji."
Plus: terapia po anoreksji. Terapię można przeprowadzić skupiając się na trzech aspektach: psychicznym (jadłowstręt, utrata wiary w siebie), hormonalnym (prowadzi do silnych zaburzen w gospodarce hormonalnej) i nerwowym (uszkodzenia ośrodka głodu).
Ostatniego nie umiemy dotąd leczyć.
piszę bardziej dla samej siebie.
czwartek, 11 grudnia 2008
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz